حسین صادقی | کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی

اشکنه را می‌توان در زمره معدودی از آثار جشنواره در سالیان اخیر دانست که برای کودک و نوجوان ساخته شده است.

همان طور که از نام اثر پیداست وحید پاکزاد کارگردان و همین طور حکیم ایزدی فیلمنامه نویس اثر، توجه ویژه‌ای به زیست‌بومی متفاوت از ساختارها و فضای مرسوم شهری داشته و جریانات بعضا به کندی گراییده را در بافتی روستایی رقم زده‌اند.

این که تا چه میزان آثار جشنواره فیلم کودک و نوجوان را درباره کودک و نوجوان و تا چه اندازه آنها را باید برای کودک و نوجوان دانست به این معنا که مخاطب آنها نیز کودک و نوجوان باشند بحث و پرسشی است که همواره پیرامون دوره‌های اخیر جشنواره مطرح بوده و حداقل اشکنه با بازی‌های نسبتا نمکین تعدادی نوجوان بومی و غیر بومی در این زمینه تکلیف خود را روشن ساخته و خود را در قواره اثری برای کودک و نوجوان مطرح می‌کند.

همان‌گونه که در بسیاری از دیگر آثار این چنینی قابل رویت است، صمیمیت و دوستی را می‌توان محور اصلی داستانی دانست که از یک مسیر نه چندان پر پیچ و خم به همگرایی و یکدلی نوجوانان می‌رسد.

فارغ از جریان بسیار ساده فیلمنامه که می‌توان آن را همچون تیغ دو لبه از جهت سهل بودن فهم و همچنین از جهت ساده‌انگاری درک نوجوان امروز در نظر گرفت، توجه به عناصر مختلف زیست بومی استان اصفهان همچون لهجه و نگاه و معرفی صنعت توریسم را می‌توان از عوامل و عناصر قابل توجه و بحث این اثر دانست.

به نظر می‌رسد با بازنگری و برخوردی از ایده مناسب در به کارگیری پتانسیل‌هایی که مورد توجه سازندگان این اثر قرار گرفته است می‌توان این وجه از آثار جشنواره را غنی‌تر نمود.