عماد سلمانیان فیلمبردار و فیلمساز و مربی ششمین المپیاد فیلمسازی نوجوانان ایران با مرور خاطرات نوجوانی و اولین علاقه‌مندی‌هایش به سینما گفت: خانواده‌اش بعد از جنگ به آبادان برگشت. آن زمان فیلم‌های سینمایی زیادی در اطراف محل زندگی‌مان ساخته می‌شد. او در ۱۴ سالگی به انجمن سینمای جوانان ایران وارد شد و سینما مسیر زندگی‌اش را عوض کرد و باعث شد قید یک کار دولتی با حقوق ثابت ماهانه را بزند.
به گزارش روابط عمومی بنیاد سینمایی فارابی عماد سلمانیان کارگردان سینما و مربی ششمین المپیاد فیلمسازی نوجوانان ایران در گفت‌وگو با پانا درباره این رویداد عنوان کرد: به نظرم استمرار برگزاری المپیاد به خودی خود تاکنون اتفاق بسیار خوبی بوده است اما تأثیر و نتایج آن در گروی شناسایی و رصد پیوسته نوجوانان فیلمساز و علاقه‌مند به سینما است. لازم است که ما از آن‌ها بخواهیم با هر ابزاری حتی با موبایل فیلم بسازند و ایده‌های بیشتری را از آن‌ها پذیرا باشیم.
وی افزود: «باید بر این گروه سنی سرمایه‌گذاری بیشتری صورت بگیرد. این بچه‌ها در صورتی که درست هدایت و راهنمایی بشوند، آینده سینما را تامین خواهند کرد و می‌توانند جایگزین‌های شایسته‌ای برای نسل فیلمسازان قبلی خود باشند.
سلمانیان درباره خاطرات خود از نوجوانی‌اش و اولین بارقه‌های علاقه‌مندی به سینما توضیح داد: من متولد سال ۶۰ هستم و در خانواده‌ای روستایی بزرگ شدم. کودکی و نوجوانی من در زمانی گذشت که با جنگ نیز دست به گریبان بودیم. ما بعد از جنگ به آبادان برگشتیم و آن زمان فیلم‌های سینمایی زیادی در اطراف محل زندگی‌مان ساخته می‌شد. من در ۱۴ سالگی به انجمن سینمای جوانان ایران وارد شدم و چون اختلاف سنی زیادی با هم‌دوره‌ای هایم داشتم، به مدت دو سال در رفتنم وقفه انداختم اما از ۱۶ سالگی به طور جدی کلاس‌ها را پیگیری کردم. یکی از استادانم مرحوم بهمن دریایی بود که در دانشگاه‌های تهران نیز تدریس می‌کرد. او بعدها نیز ما را رها نکرد و بعضی از دوستان ما نیز وقتی به تهران آمدند همه شاگردان بهمن دریایی بودند از جمله این افراد که امروز خود سینماگران شناخته شده‌ای نیز هستند، دانش اقباشاوی، عباس امینی و… هستند. در واقع این تداوم آموزش و کار در حوزه سینماست که ما را به نتیجه می‌رساند. زیرا سینما فردی را می‌خواهد که همیشه پای کار و علاقه‌مند واقعی باشد.
وی ادامه داد: خود من یک شغل رسمی در یک اداره دولتی داشتم اما به خاطر سینما از آن استعفا دادم و قید حقوق ماهانه را با وجود این که ریسک بزرگی بود، زدم و البته مدتی نیز سختی کشیدم اما توانستم بعد از آن در بیش از ۵۰ فیلم به عنوان مدیر تولید، کارگردان و… حضور داشته باشم ولی در مدت ۹ سالی که کار دولتی داشتم تنها سه فیلم کوتاه ساختم. بنابراین در سینما باید این سختی را تحمل کرد و بهایش را پرداخت. همچنین در حال حاضر که هزینه ساخت فیلم بسیار زیاد شده، دولت‌ها باید برای سینما به ویژه فیلم کوتاه هزینه و از فیلمسازانش حمایت کنند.
سلمانیان درباره فعالیت‌های اخیر خود توضیح داد: در حال حاضر در بصره مشغول فیلمبرداری یک اثر جنگی و ساخت یک فیلم کوتاه مستند داستانی هستم. به جهت اینکه به زبان عربی تسلط دارم فیلمبرداری در کشورهای منطقه راحت‌تر پیش می‌‌رود. این فیلم اثری درباره رزمندگان عراقی است. همچنین امیدوارم بتوانم فیلم سینمایی بلند خودم را بسازم؛ فیلمی که بعد از آن دیگر فیلمس نخواهم ساخت. زیرا فیلمی هنری است که بازگشت سرمایه نخواهد داشت و نگاهش تجاری نیست.
وی درباره این اثر بیان کرد: شاید همین یکی دو سال پیش می‌شد فیلمنامه ام را با ۴۰۰ میلیون بسازم اما در این دوره یک فیلم بلند سینمایی را عملاً با کمتر از ده میلیارد تومان نمی‌توان ساخت.
ششمین المپیاد فیلمسازی نوجوانان ایران به همت بنیاد سینمایی فارابی ۳۰ دی تا ۳ بهمن ۱۴۰۱ در موسسه شهید آوینی و اردوگاه شهید باهنر برگزار می‌شود.
