مرضیه برومند از فرصت فضای مجازی و دیجیتال برای برقرای تعامل و ارتباط دوسویه میان کودک و نوجوان علاقمند به فیلمسازی با سینماگران گفت.

به گزارش ستاد اطلا‌ع‌رسانی جشنواره بین‌المللی فیلم‌های کودکان و نوجوانان به نقل از خبرگزاری سلامت، نمی‌توان از سینمای کودک و نوجوان یاد کرد و اسمی از مرضیه برومند به میان نیاورد. برومند فیلمسازی است که سینمای درخشان دهه شصت و هفتاد با فیلم‌های او برای کودکان خاطره‌انگیز شد. او در این دوره از جشنواره فیلم‌های کودک و نوجوان به عنوان عضوی از شورای سیاست‌گذاری حضور دارد. به همین بهانه گفت‌وگویی با او داشتیم که در ادامه می‌خوانید.

تجربه اپلیکیشن «شاد» نشان داد که ما چقدر از دنیا عقب هستیم

مرضیه برومند؛ عضو شورای سیاست‌گذاری جشنواره که کارگاه انتقال تجربه‌ای را هم در خلال برگزاری چهارمین المپیاد فیلمسازی نوجوانان برگزار کرد، از فرصت برگزاری برخط و حرکت به سمت دیجیتالی شدن گفت: برگزاری برخط جشنواره و المپیاد فرصت جدیدی بود که پیش‌روی ما قرار گرفت تا ببینیم در فضای مجازی چقدر می‌توانیم مخاطب داشته باشیم. دنیا به سمت دیجیتال و مجازی بودن حرکت می‌کند و تجربه اپلیکیشن «شاد» نشان داد که ما چقدر از دنیا عقب هستیم. اگر پیشرفت در این زمینه صورت بگیرد اتفاق خوبی است.

او ادامه داد: ما با مشکلات زیادی در زمینه برگزاری مراسمات و اتفاقات مختلف در کشور مواجه می‌شویم برای مثال گاهی مدارس به دلیل آلودگی هوا تعطیل می‌شوند یا مراسمی به دلایل مختلف لغو می‌شود. کرونا می‌رود اما اینکه ما بستر مناسبی در حوزه دیجیتال داشته باشیم تا با لغو مراسمات و تعطیلی مدارس بتوانیم از آن استفاده کنیم، اتفاق خوبی است. ما باید پیش از این به سمت دیجیتال شدن حرکت می‌کردیم. در سال‌های گذشته ما برای جلسات شورای سیاست‌گذاری جشنواره شتابزده و در طی یک روز به اصفهان می‌رفتیم و برمی‌گشتیم که خستگی راه همراه ما بود اما امسال جلسات به صورت برخط برگزار شدند که اتفاق مثبت و خوبی بود و دیگر خستگی راه را به همراه نداشت.

فضای برخط فرصتی برای استمرار ارتباط با کودکان

برومند؛ نویسنده و کارگردان «الو الو من جوجوام»، افزود: درست است که برگزاری حضوری و طراوت حضور بچه‌ها تجربه شیرین و جالبی است اما معمولاً بعد از تمام شدن جشنواره ارتباط بچه‌ها با سینمای کودک کم‌رنگ می‌شود. فرصت فضای مجازی و دیجیتال بستر مناسبی است تا این ارتباط حفظ شود و تا زمان برگزاری جشنواره سال بعد از این طریق با بچه‌ها در ارتباط باشیم تا بچه‌ها هر زمان که دوست داشتند بتوانند فیلم‌های روز و گذشته را ببینند.

استفاده از فضای مجازی برای ارتباط دوسویه کودک و سینماگر

برومند اظهار داشت: باید فرصتی فراهم شود تا ارتباط دوسویه میان سینماگران و کودکان برقرار شود تا ما هم با سلایق و علایق آنها آشنا شویم. این کار را می‌توان در فضای مجازی ادامه داد. مثلاً فضایی داشته باشیم که در آن هر بار یک فیلم کودک مطرح دنیا به نمایش گذاشته شود و با تحلیل، گفت‌وگو و نظرسنجی همراه باشد.

او با اشاره به اهمیت المپیاد فیلمسازی نوجوان عنوان کرد: المپیاد می‌تواند کمک کند تا جوان‌ها از مشکلات خود بگویند، بدون آنکه سانسور شوند و بترسند. من معتقد به این نیستم که باید برای ایده‌ها چهارچوب تعیین کنیم. ارائه ایده‌ها در این بستر می‌تواند به کسانی که در حوزه فرهنگی فعالیت می‌کنند منتقل شود. به قدری که ما از بچه‌ها در این فضا یاد می‌گیریم، آن‌ها از ما یاد نمی‌گیرند. این فرصت طلایی است تا ما با دغدغه‌ها و نگاه‌های نوجوانانمان نزدیک‌تر شویم.

نگاه متفاوت بچه‌ها به کرونا

برومند ادامه داد: بچه‌ها نگاه جالبی هم به کرونا داشتند و سعی کرده بودند تا با نگاهی هنری پیام‌ها و رعایت پروتکل‌ها را منتقل کنند. به ویژه در این دوره نگاه‌های زیست محیطی هم بیشتر حاکم بود. نگاه‌های انتقادی هم در زمینه فراهم نبودن زیرساخت‌ها مانند امکان آنتن‌دهی گسترده و غیره وجود داشت. چند وقت گذشته بود که خبر خودکشی کودکی به دلیل نداشتن تلفن همراه را شنیدیم و این بسیار ناراحت کننده است. در آینده هم حتی اگر کرونا نباشد باز ما به فضای مجازی و دیجیتال نیازمندیم. پس باید زیرساخت‌ها برای آن فراهم شود.

کارگردان «شهر موش‌ها» در ادامه درخصوص ویژگی‌هایی که یک فیلم کودک خوب باید داشته باشد، افزود: کاری که برای کودک ساخته شود و کودک بتواند با آن ارتباط برقرار کند، وابسته به زمان نیست. ذات کودک تغییر نمی‌کند. فیلم‌ساز باید برای خلق یک فیلم به ذات بشری را در نظر بگیرد و بر اساس آن کار تولید کند. همیشه خوب و بد در همه زمان‌ها یک مفهوم دارند. اگر غیر از این بود ما امروز از دیدن «بامبی» که سال‌های پیش ساخته شده است، لذت نمی‌بردیم. در واقع محتوا نیست که تغییر می‌کند بلکه شکل عوض می شود. به مرور تکنولوژی و ابزار جدید به کمک فیلمساز می‌آید تا حرفش را بزند. در حقیقت این فرم است که تغییر می‌کند. مثلاً دوستی در همه سال‌ها مفهوم خوبی دارد و با گذر زمان مفهوم آن تغییر نمی‌کند. بچه‌ها هم همیشه از کارهای خوب لذت می‌برند.