داور هندی سی و سومین جشنواره فیلم کودک: سینما همه‌ ما را گرد هم ‌آورد

داور نوجوان جشنواره بین‌المللی فیلم‌های کودکان و نوجوانان، تجربه‌ داوری خود را با انتشار یک متن به اشتراک گذاشت و با اذعان به این که «سینما همه‌ ما را گرد هم آورد»، این تجربه را دوست داشتنی قلمداد کرد.

به گزارش ستاد اطلاع‌رسانی جشنواره بین‌المللی فیلم‌های کودکان و نوجوانان، در متن منتشره از سوی «آینیش دات» دانش‌آموز دبیرستانی از هند، که امسال در ترکیب هیأت داوران کودک و نوجوان جشنواره سی و سوم حضور داشت، آمده است:

«من دریافته‌ام که ما غالباً آنچه که در برابرمان است را نمی‌بینیم مگر آنکه در قابی قرارگیرد.» (عباس کیارستمی)

در میانه‌ی همه‌گیری جهانی و ترس و اضطراب ناشی از آن، سینما ناجی میلیون‌ها انسانی است که در سراسر جهان در خانه‌های خود محبوس شده‌اند. خدا می‌داند که در طول این چند ماه من به تنهایی چه تعداد فیلم از اینترنت دریافت کرده و تماشا کرده‌ام اما هیچ‌یک از آنها به پای فیلم‌هایی نمی‌رسد که شانس آن را داشتم که در سی و سومین دوره جشنواره فیلم‌های کودک و نوجوان اصفهان ایران، به عنوان داور به تماشا بنشینم. چون جشنواره آنلاین برگزار می‌شد، داوران هم امکان دسترسی به تماشای این فیلم‌ها را داشتند که برایم افتخار بزرگی بود و مسئولیتی که برای انتخاب یکی از این فیلم‌های بخش بین‌الملل جشنواره، به عنوان بهترین فیلم بر عهده من و دوستانم گذاشته شده بود، بسیار دلهره‌آور و هیجان‌انگیز بود چرا که تمام فیلم‌ها به یک اندازه از این شایستگی برخوردار بودند.

در این متن که در نشریه معتبر «سیلهوته» هندوستان منتشر شده آمده است: وقتی دریافتم که در میان فهرست کوتاه، فیلم‌هایی که برای گروه ما ارسال شده بود، از مجموع ۹ فیلم، سه فیلم از کشور هند و یا تولید مشترک با هند حضور داشت، قلبم مالامال از شادی گشت. سه فیلمی که یکی از آنها در نهایت با رای داوران در میان سه فیلم برگزیده جای گرفت. سینما همه‌ ما را گرد هم می‌آورد و من در جمع داوران نوجوان این جشنواره، بچه‌هایی را دیدم که صرف‌نظر از مسائلی چون مذهب و ملیت گرد هم آمدند برای آنچه که برای همگی ما شورآفرین است و این بسیار زیبا بود.

در ادامه این متن آمده است: از منظر فیلم‌ها باید بگویم که تمام آنها درخشان بودند. هر یک حاوی پیامی مهم بود و من قلباً آنها را لمس می‌کردم.جایزه ویژه هیات داوران سیفژ، به «رالف کوکولا» و «ماتیاس برن» از آلمان رسید برای فیلم «فریتزی»، و پروانه‌ی زرین بهترین فیلم‌نامه نصیب «آرویندسیواکوماران» و «ویجی پاتل» از هند گشت برای فیلم آنسوی رودخانه. «فریتزی» روایتی دلگرم کننده از دختری دوازده ساله است که به همراه سگ محبوبش عزم خود را جزم می‌کند تا دوباره با بهترین دوستش دیدارکند. این انیمیشن در آلمان شرقی و در اوج تحولات برای یکی شدن دو آلمان می‌گذرد. فیلمی است در حمایت از ارزشهایی چون آزادی و شجاعت. فیلمی است به واقع آرامش‌بخش که الگوهایی عالی برای کودکان پیش پای ما می‌گذارد. پیام من برای نوجوانان درمصاحبه‌ای که در جشنواره داشتم به خوبی در این فیلم منعکس شده است. همیشه در برابر بی‌عدالتی‌های قدرت‌مندان از آنها علت را جویا شوید. «آنسوی رودخانه» اهمیت ماجراجویی دوستی و مهربانی را برای ما به نمایش می‌گذارد. پنج کودک که از بازی در کنار رودخانه‌ی روستا منع شده‌اند درست مثل «دوروتی ازکانزاس» در مورد زندگی آنسوی رودخانه خیال‌پردازی می‌کنند.قایقرانی جذاب، با این کودکان دوست می‌شود و به آنها قول می‌دهد تا آنها را به آنسوی رودخانه ببرد. در مقابل از کودکان می‌خواهد، تا امکان ورود او به معبد روستا را که وی به دلیل طبقه‌ی اجتماعی از حضور در آنجا منع شده است را فراهم آوردند. کودکان معصوم که بویی از شیطان صفتی‌های رایج در جامعه نبرده‌اند تمام سعی خود را می‌کنند تا به دوست جدید خودکمک نمایند.

«آینیش دات» در پایان نوشته است: من به عنوان یک هندی از این‌که کارگردانان سینما، این‌ چنین با صراحت، وجه مغفول جامعه‌ی به ظاهر شاد و سرزنده را به نمایش می‌گذارند و از این طریق در صدد آموزش و انجام اصلاحات برمی‌آیند به خود بالیدم. فیلم‌های دیگر جشنواره نیز همگی خاطره‌انگیز بودند. در کل این تجربه، برای من در این سال عجیب شیوع کرونا، که تا به حال نمونه‌ای از آن را تجربه نکرده‌ایم تجربه‌ای دوست داشتنی و برجسته بود.