مجید بدیع زاده | کارشناسی ارشد سینما
سید جواد هاشمی فیلمسازی است که در سال‌های اخیر، هر سال برای کودکان و نوجوانان فیلم ساخته و توانسته است مخاطب زیادی در این قشر را با خود همراه کند. روند فیلمسازی او در این سال‌ها رو به تکامل و پر فروغ بوده، به طوری که در «شهر گربه‌ها» که آخرین ساخته‌ی ایشان است، فیلمنامه به بالندگی بهتری رسیده و چون فیلمنامه قوام دارد، بقیه‌ی ارکان فیلم هم به خوبی دیده شده و به قول معروف فیلم خوب از آب درآمده است.
مانند چند فیلم اخیر سید جواد هاشمی، با فیلمی فانتزی مواجه هستیم، این بار فیلمی رئال انیمیشن که دریچه‌ی بازتری را برای ورود به دنیای خیال، برای کودکان باز می‌کند. این فیلم توانایی دارد که نه تنها کودکان، بلکه نوجوانان و جوانان را نیز با خود همراه کند. برای اولین بار در سی و چهارمین دوره جشنواره بین المللی فیلم‌های کودکان و نوجوانان، با فیلمی مواجه شدیم که در فضای بومی و غیر شهری نیست. فضای فیلم شهری، آن هم از نوع شهرهای غربی است (هرچند فیلم در استودیو و با پرده سبز کروماکی و افتر افکت ساخته شده است). فیلم به مانند فیلم‌های قبلی سید جواد هاشمی همچون ترنادو یک و دو، سه گانه آهوی پیشونی سفید، از رنگ و لعاب و شادابی خاصی در طراحی لباس و صحنه‌پردازی و… برخوردار است؛ همچنین فیلم با داشتن آلبوم ترانه، در جهت موزیکال شدن گام برمی‌دارد و این موارد دریچه‌ی ورود به دنیای خیال را برای کودکان بیشتر فراهم می‌کند.
وقتی در سینما فیلم را به همراه خانواده‌ها تماشا می‌کنیم متوجه همذات پنداری عمیق مخاطبین، خصوصا کودکان با فیلم می‌شویم؛ به ویژه همراهی با قسمت‌های موزیکال فیلم و قسمت‌هایی که قهرمان به پیروزی می‌رسد و ضد قهرمان شکست می‌خورد.
صحبت از قهرمان و ضد قهرمان شد؛ بله در این فیلم سید جواد هاشمی هم با فیلمنامه‌ای کلاسیک مواجه هستیم که قهرمان و ضدقهرمان دارد، کشمکش و تقابل بین نیروهای مثبت و منفی شکل می‌گیرد، فیلمنامه دارای کش و قوس است که در نهایت منجر به پیروزی خیر (منگول و دار و دسته‌اش و پروفسور که تح.ل یافته و از شخصیت نسبتا منفی به شخصیت مثبت تغییر جهت داده است) علیه شر (حاکم شهر که شخصیتی است انیمیشنی، شبیه به دونالد ترامپ) می‌شود.
این فیلم را می‌توان در زمره‌ی بهترین فیلم های این دوره و بهترین فیلم سیدجواد هاشمی در سال‌های اخیر دانست.
