یک تهیه‌کننده سینما معتقد است: سمت و سوی سینمای جهان به سمت انیمیشن و هوش مصنوعی رفته است و با این شرایط حتماً انیمیشن‌ها بهتر و بیشتری را شاهد خواهیم بود. نگاهی به گذشته نشان می‌دهد که اگر ما امروز با شرایط کنونی بخواهیم «اتل متل توتوله» بسازیم ضرر می‌کنیم. ما کاملاً شرایط سینمای کودک را می‌شناسیم و می‌دانیم فیلم رئال کمتر فروش دارد اما به‌خاطر نیاز مخاطب همچنان رئال می‌سازیم و امیدواریم این سینما بدرخشد.
به گزارش ایسنا، فیلم سینمایی «سفید برفی» یکی از هشت اثر بخش اصلی سی‌وهفتمین جشنواره بین‌المللی فیلم‌های کودکان و نوجوانان است که به بهانه حضور این فیلم در جشنواره، گفت‌وگویی را با جواد نوریان کارگردان، داریوش بابائیان تهیه کننده، علی باقری نویسنده و ابوالفضل نوریان و حسین توکلی بازیگران نوجوان این فیلم انجام داده‌ایم.
آقای جواد نوریان برای شروع توضیحی از فضای فیلم «سفید برفی» ارائه کنید، مخاطب این فیلم با حضور در سینما با چه اثری روبه‌رو می‌شود؟
روز اولی که این ایده به ذهن‌مان رسید، با علی باقری که نویسنده کار است گفت‌وگو می‌کردیم. اوایل روی فیلمنامه خیلی بحث داشتیم و در ادامه طرح را به داریوش بابائیان تهیه‌کننده ارائه دادیم و به جمع‌بندی رسیدیم.
دوست داشتیم از فضای آپارتمانی و بسته شهری بیرون بیاییم و فیلمی با لوکیشن‌های متفاوت بسازیم. تقریباً سه ماه دنبال لوکیشن مناسب گشتیم تا به چیزی که ایده‌آل و مورد تایید ما بود رسیدیم. بعد فیلم را کلید زدیم و پیش رفتیم.
آقای باقری، شما در مقام نویسنده چه ایده‌ای داشتید؟
قهرمان اصلی فیلم «سفید برفی» بچه‌ها هستند که دچار یک چالش می‌شوند. بازیگر نقش قهرمان حسین توکلی است که از اسطبل پدرش یک اسب به سرقت می‌رود و چالش اصلی فیلم بازگرداندن این اسب است و در ادامه اتفاقات مختلفی رقم می‌خورد.
آقای بابائیان درباره چالش ساخت فیلم کودک بگوئید؟
ساخت فیلم کودک برای من خیلی عادی شده چون تاکنون حدود ۱۸ فیلم سینمایی کودک ساخته‌ام، با این حال کار کودک نسبت به بزرگسال خیلی سخت است. ما قبلاً کارهایی مثل «کاکلی» و «اتل متل توتوله» را داشتیم که هر دو از نظر ساختاری و فنی سخت بودند.
فیلم «سفید برفی» قصه راحت‌تری دارد اما سختی کار به بازیگری برمی‌گردد چون بازیگران ما قبلاً تجربه بازیگری نداشتند. دوستان روی بازی بچه‌ها کار کرده‌اند و موفقیت‌های فیلم از همین جا ناشی می‌شود. فیلم پیام مهمی برای خانواده‌ها دارد، اینکه باید برای بچه‌ها ارزش قائل شویم و به حرف‌هایشان گوش دهیم. همچنین احترام به پدر و مادر نیز در فیلم دیده می‌شود و یک خانواده کامل به تصویر کشیده شده است.
علی باقری: در ابتدا اسم فیلم «اسب سفید من» بود، اما وقتی اسب گم می‌شود، دلیل پیدا شدن اسب یک الاغ است که نقش کلیدی و بامزه‌ای دارد. به همین دلیل تصمیم گرفتیم نامی انتخاب کنیم که به الاغ مرتبط باشد.
آقای نوریان، درباره حضور در جشنواره فیلم کودک نظرتان چیست و چقدر برای حضور در جشنواره انگیزه دارید؟
هر فیلمساز دیدگاه خاص خود را دارد. ما در فیلم «سفید برفی» کاراکترهای بزرگسال و کودک را با هم ترکیب و از بازیگران بزرگسال برای پر کردن نقش‌های مکمل استفاده کردیم. قصه بیشتر توسط بچه‌ها جلو می‌رود و فیلم کمدی هم هست.
آقای بابائیان سابقه شما در فیلم کودک طی سال‌ها تأثیرگذار بوده است. نظر شما درباره جایگاه جشنواره فیلم‌های کودکان و نوجوانان چیست؟ آیا کمبودها و نیازهایی وجود دارد؟
اگر حمایت بهتری داشتیم، قطعاً می‌توانستیم از بازیگران بهتر و زمان بیشتری برای فیلمبرداری استفاده کنیم. سرمایه‌گذاران دلسوز کنار ما بودند. جشنواره فیلم‌های کودکان و نوجوانان قدم‌های خوبی برداشته اما هنوز جای کار دارد. مسئولان جشنواره عاشقانه حمایت می‌کنند، ولی داوری و انتخاب آثار در برخی دوره‌ها سلیقه‌ای بوده است. با توجه به هوش مصنوعی، سینمای کودک می‌تواند اتفاقات تازه‌ای رقم بزند اما نیازمند حمایت و حضور جوانان است.
آقای توکلی، به عنوان بازیگر نوجوان درباره تجربه حضور در این فیلم بگویید. آینده بازیگری چقدر برای شما مهم است؟
من ۱۵ سال دارم و تجربه بازی در فیلم کوتاه و تله‌فیلم دارم. «سفید برفی» تجربه‌ای صمیمی و سالم بود و با گروهی کار کردم که هدفشان تولید آثار کیفی برای کودک و نوجوان است. همیشه خودم را شاگرد می‌دانم چون بازیگری مسیر یادگیری دائمی است. ریسک، شکست و موفقیت دارد و همیشه باید یاد گرفت. این مسیر را ادامه می‌دهم. خانواده برایم بسیار مهم است و بعد از آن بازیگری. تلاش می‌کنم به صورت اصولی و درست پیش بروم.
آقای نوریان، شما هم بازیگر نوجوان فیلم هستید، تجربه بازی شما از کجا شروع شده است؟
من ۱۵ سال دارم و تاکنون چند تله‌فیلم و فیلم کوتاه بازی کرده‌ام. حضور در این فیلم تجربه‌ای باورنکردنی بود. من نقش «پارسا» دوست فرشید را بازی می‌کنم که تلاش می‌کند دو گروه را به هم نزدیک کند.
چالشی که در بازیگری داشتید چه بود؟
فیلمبرداری روی برجک چالش‌برانگیز بود. در شرایط خاص و زیر نور آفتاب باید نقش را بازی می‌کردم که سخت بود.
چه فیلم‌هایی در حوزه کودک و نوجوان تاکنون دیده‌اید که دوست داشته‌اید؟
ابوالفضل نوریان: «خاله قورباغه»، «دزد عروسک‌ها»، «خانه عروسک‌ها» و «در به درها» را دیده‌ام یا دوست داشته‌ام ببینم. دوست دارم فیلم‌هایی ساخته شود که مخصوص سن من باشد. متأسفانه تولید این گونه فیلم‌ها کم است و بیشتر سینمای کودک کمدی و کلیشه‌ای است. دوست دارم سینمای کودک مستحکم شود و فیلم‌هایی مثل «سفید برفی» ساخته شود. من هم در همه پلان‌ها تلاش می‌کردم انرژی بگذارم و حرکات بدنم چالش‌برانگیز باشد.
درباره جشنواره فیلم‌های کودکان و نوجوانان قبلاً چیزی می‌دانستید؟
بله، در جریان برگزاری چنین جشنواره‌ای بودم اما تجربه حضور نداشتم.
فکر می‌کنید بازی شما در فیلم دیده می‌شود؟
با توجه به زحماتی که کشیده‌ایم فکر می‌کنم دیده شود. اگر مردم نقش من را بپسندند، دیده می‌شود.
آقای بابائیان، چرا در سال‌های اخیر سینمای انیمیشن پیشرفت کرده است اما سینمای رئال کمتر؟
سینمای رئال کودک همیشه مخاطب خودش را داشته اما طی سال‌های اخیر ارتباط انیمیشن با مخاطب بیشتر شده و کارهای زیادی تولید شده است که مورد اقبال قرار گرفته‌اند که نشان می‌هد آینده انیمیشن بهتر است و کارهای جدی‌تری را در سینمای ایران شاهد خواهیم بود. در دوره‌ای که سینمای انیمیشن در ایران جا نیفتاده بود ما فیلم‌هایی مثل «راز دشت تاران» را کار کردیم که جایزه گرفتند اما از نظر مالی ضرر کردند، طی سال‌های اخیر سینمای انیمیشن جایگاه بهتری دارد و این مسیر رو به رشد است.
البته سمت و سوی سینمای جهان به سمت انیمیشن و هوش مصنوعی رفته است و با این شرایط حتماً انیمیشن‌ها بهتر و بیشتری را شاهد خواهیم بود. نگاهی به گذشته نشان می‌دهد که اگر ما امروز با شرایط کنونی بخواهیم «اتل متل توتوله» بسازیم ضرر می‌کنیم. ما کاملاً شرایط سینمای کودک را می‌شناسیم و می‌دانیم فیلم رئال کمتر فروش دارد اما به‌خاطر نیاز مخاطب همچنان رئال می‌سازیم و امیدواریم این سینما بدرخشد.
شما با این شرایط چرا هنوز فیلم رئال می‌سازید؟
چون معتقدم باید به این سمت برویم. البته داوری‌ها و نظرها باید به‌روز شود و جوان‌ترها وارد شوند. امروز فیلم رئال کودک سخت دیده می‌شود و فیلم‌هایی مثل «رها» که بازیگر بزرگی دارد، نمی‌فروشند. بخشی از مشکل هم مربوط به تماشاگر است که فیلم‌ها را آنلاین می‌بیند و به سینما نمی‌آید. برای سینمای کودک باید فکر جدی کرد و خانواده‌ها و آموزش و پرورش باید کمک کنند تا کودکان به سینما بیایند
آقای نوریان، نظر شما درباره فضای انیمیشن و رئال چیست؟
دنیای بچه‌ها به سمت موبایل و انیمیشن رفته است. به‌خاطر همین روند تولید انیمیشن از نظر هزینه به صرفه‌تر خواهد بود، البته هوش مصنوعی هم توانسته است زمان تولید را کاهش دهد. فرایند تولید فیلم رئال یک تیم بزرگ را درگیر می‌کند و به راحتی نمی‌توان پروسه تولید را به تعویق انداخت و فیلمسازان برای اینکه تمایل به سمت هیجان و سورئال دارند، ترجیح می‌دهند فضا را به سمت کارهای انیمیشن ببرند. من به عنوان فیلمبردار، همه مراحل را با دقت مدیریت می‌کنم.
آقای باقری علت کم‌رونق شدن تولیدات رئال در برابر انیمیشن چیست؟
برای تولید یک فیلم رئال جذاب باید عناصر مختلف در فیلمنامه لحاظ شود ولی ما به‌خاطر محدودیت‌های منابع مالی در این موضوعات با چالش و مشکل روبه‌رو هستیم لذا نبود بودجه کافی مهم‌ترین دلیل عدم رشد فیلم رئال در برابر سینمای انیمیشن است. فیلمنامه‌نویس‌ها همواره ایده‌ال‌هایی را در آثارشان لحاظ می‌کنند که فدای بودجه و نگاه مالی در آثار می‌شود و متاسفانه این آفت در سینمای کودک به شدت فراگیر شده است و ما مدام شاهدیم که بخش‌هایی از فیلمنامه‌ها به دلیل کمبود بودجه حذف می‌شوند. نویسنده‌ها دوست دارند همه بخش‌های فیلمنامه‌هایشان اجرا شود چون به جذابیت و فروش فیلم کمک می‌کند، اما به دلیل همین کمبودهای مالی در پیش تولید مجبور به حذف می‌شوند لذا در مجموع سینمای انیمیشن امکانی را برای فیلمساز فراهم می‌کند تا به مسائلی بپردازد که ساخت آن‌ها در سینمای رئال بسیار سخت و هزینه‌بر است و همین نکات موجب تفاوت جذابیت و در نهایت تفاوت استقبال و فروش از آثار می‌شود.
در پایان فکر می کنید چه چالش هایی حوزه فیلمسازی کودک و نوجوان دارد؟
داریوش بابائیان تهیه‌کننده فیلم «سفید برفی»، با اشاره به چالش‌های انتخاب بازیگران خردسال گفت: متأسفانه شاهدیم برخی خانواده‌ها با پرداخت هزینه، به دنبال فرصت‌های بازیگری برای فرزندانشان هستند. این رویکرد بدون آموزش حرفه‌ای می‌تواند هم به کیفیت آثار سینمایی و هم به خود کودکان لطمه بزند.
مهم‌ترین آسیبی که این سال‌ها متوجه سینمای کودک و نوجوان شده است، اینکه برخی فیلمسازان از بازیگران خردسال و نوجوان هزینه دریافت می‌کنند و برایشان نقش تعریف می‌کنند. ما این سال‌ها شاهدیم که بسیاری از خانواده‌های کودکان علاقه دارند، بچه‌هایشان در آثار سینمایی دیده شوند و نقش‌آفرینی داشته باشند و از طرفی همین موضوع باعث ایجاد یک فضای کاسب‌کارانه شده است و برخی از آن سواستفاده می‌کنند.
در نهایت من موافق این کار نیستم اما معتقدم اگر چنین اتفاقی رقم می‌خورد، حداقل باید به این بچه‌ها آموزش داده شود تا شرایط رشد داشته باشند و خروجی کارهای سینمایی کودک و نوجوان قابل قبول باشد.