کارگردان «تنهایی و کلوخ» و «شهر در دست بچه‌ها» از ضرورت روزآمدی و ورود جدی‌تر بخش خصوصی می‌گوید
احمد محمداسماعیلی| «اسماعیل براری» سال‌هاست که از سینمای کودک و نوجوان دور شده است اما با فیلم موفق «تنهایی و کلوخ» و فیلم بلند سینمایی «شهر در دست بچه‌ها» هنوز هم دغدغه‌مند این سینماست و نسبت به اثرگذاری و آینده جشنواره هم امیدوار است. او می‌گوید: «باید تلاش کنیم که اتفاقاتی که پیرامون جشنواره رخ می‌دهد حرکت رو به جلوی آن را کند نکند و به آن شتاب بدهد»
توجه به یک واقعیت در تولید آثار
این کارگردان درباره سلائق مخاطب کودک و اینکه در چه ژانر و گونه‌های با فیلمسازی می‌توان با مخاطب کودک ارتباط بهتری برگزار کرد، می‌گوید: به نظرم باید از نیروهای کارآمد، با تجربه و فعال در عرصه سینمای کودک استفاده کرد و حتی در سطح سیاست‌گذاری تولیدات کودک و نوجوان از این افراد که نبض سینمای کودک را می‌شناسند، بهره برد. به‌هرحال شرایط فیلمسازی و ذائقه مخاطبان نسبت به دهه‌های قبل دستخوش تغییرات زیادی شده و توجه به این واقعیت در بخش تولید آثار ضروری به نظر می‌رسد.
براری به آمار فروش فیلم کودک دنیا (در ژانر فانتزی و نیز آثار انیمیشن) اشاره می‌کند و می‌گوید: سینمای کودک در اغلب کشورهایی که صنعت سینما دارند، جزو فیلم‌های پرفروش و موفق در ارتباط با کودکان و خانواده‌ها است و ما هم باید به سمتی برویم که بتوانیم از این الگوی سالم بهره ببریم.
نسل جدید سینماگران کودک و لزوم انگیزه‌بخشی
او در ادامه ضمن تاکید به توانایی‌های اهالی سینمای کودک و نوجوان تصریح می‌کند: در این چهار، پنج دهه، کارگردان‌های موفق و صاحب سبکی در سینمای کودک رشد کرده‌اند و فیلم‌های حائز اهمیتی در این حوزه ساخته شده است. به نظرم مدیریت سینمای کودک بهتر است ورودی جدی‌تر به حل مشکلات این حوزه داشته باشد و با ایجاد انگیزه، زمینه‌ساز حضور این نیروهای با تجربه و کاربلد شود. ما در بخش فنی، از تکنولوژی مورد نیاز برای ساخت فیلم کودک خوب و استاندارد برخورداریم. باید از این ظرفیت‌ها استفاده بهینه صورت گیرد. همه گونه‌های سینمای کودک و نوجوان می‌توانند در صورت ساخت فیلم باکیفیت مخاطب داشته باشند و تنوع ژانری، می‌تواند قدرت انتخاب مخاطب را افزایش دهد.
بخش خصوصی پای کار باشد
اسماعیل براری در پایان به نشریه سی و پنج ویژه جشنواره بین‌المللی فیلم‌های کودکان و نوجوانان می‌گوید: لزوم ورود و مشارکت جدی بخش خصوص در تولید و پخش فیلم کودک بیش از پیش احساس می‌شود. بخش دولتی بیشتر تسهیل‌کننده است تا این که در قامت تهیه‌کننده در ساخت فیلم مشارکت داشته باشد و این روال درستی است. باید بپذیریم که بخش دولتی می‌تواند و باید تسهیل‌گر باشد اما در دهه‌های قبل فیلم‌های موفق کودک و نوجوان توسط بخش خصوصی تولید شده است.
