«یاس نوروزی» میگوید وقتی دوستانش مشغول عروسکبازی بودند، او باید روزی ده ساعت جلوی دوربین بازی میکرد…
«یاس نوروزی» بازیگر نوجوان در گفتوگو با نشریه جشنواره در باره حس و حال بازیگری در فیلمهای کودک و نوجوان میگوید: در پنج سالگی موقعی که برای بار اول جلوی دوربین رفتم یک حس و حال خوب و جذاب را تجربه کردم، اما این روند و رفتن جلوی دوربین در یک پروسه طولانی واقعا کار سختی بود و باعث شد روند زندگی من با سایر هم سن و سالهایم تغییر پیدا کند به طوری که وقتی دوستان من مشغول عروسکبازی وبازی با یکدیگر بودند، من باید روزی ده، دوازده ساعت جلوی دوربین در سرما و گرما و نیمه شب و شرایط سخت قرار میگرفتم… این روند البته باعث شد تجربیات بسیار ارزندهای را به دست بیاورم و مثل یک جوان دارای تجربه شدم و از سنم بیشتر میفهمیدم.
* در این سالها شب کاری، نرفتن به مدرسه و مهمانی و روال عادی زندگی نکردن را تجربه کردم وحالا با خود فکر میکنم بهاندازه یک بازیگر حرفهای تجربه دارم چون با کارگردان مختلفی همکاری کردهام.
* در ۱۷ سالگی در موقعیتی قرار گرفتهام که باید با خودم بررسی کنم که چقدر کار بازیگری را دوست دارم. آیا میتوانم همچنان سختیهای این شغل را تحمل کنم؟
*این موضوع مهمی است که چگونه میتوان ذائقه فرهنگی مخاطبان کودک را که دسترسی آسانی به بهترین انیمیشنها و فیلمهای کودک دارند، تامین کرد. بچههای این دوره و زمانه، حتی با زمان کودکی من در ده سال قبل اصلا قابل مقایسه نیستند وبه راحتی میتوانند خوراک فرهنگی متنوع و جذابی را به دست بیاورند. در هر صورت باید باید فیلمهایی برای کودکان تولید کرد که «انگیزشی» باشد و بتواند راهنمایی خوبی برای آنها برای ورود به اجتماع و دنیای بزرگسالان در آینده نزدیک باشد.