کارگاه «تولید و عرضه فیلمهای کودکان» با حضور ملیکه زعیزی در سالن همایشهای کتابخانه مرکزی اصفهان برگزار شد.
به گزارش ستاد اطلاعرسانی سی و پنجمین جشنواره بینالمللی فیلمهای کودکان و نوجوانان، ملیکه زعیزی کارگردان و فعال حقوق بشر در کارگاه آموزشی «تولید و عرضه فیلمهای کودکان» حضور یافت. او از ارتباط خود با جهان کودکان و تجربههای خود درباره ساخت اولین فیلم کوتاهش گفت.
زعیزی در ابتدای این کارگاه به فعالیتهای خود در حوزه حمایت و حفاظت از کودکان اشاره کرد و گفت: من پس از پانزده سال فعالیت در نهادهای دولتی کشور فرانسه با اقشار مختلف جامعه آشنا شدم. نتیجه این آشنایی نزدیک شدن به قشر کودک و نوجوان بود. من هدف خود را پیدا کرده بودم و قصد داشتم از بچههای کم سن و سال حفاظت کنم. برای رسیدن به این هدف راهی جز فیلم ساختن پیدا نکردم. بنابراین تمرکز خود را بر روی این امر معطوف کردم. من هیچ تجربهای در سینما و فیلمسازی نداشتم. در نتیجه شروع به مطالعه و تماشای ویدیوهای آموزشی کردم.
وی در ادامه افزود: سپس با بودجهای که داشتم، سناریوی خود را آماده و با یک فیلمبردار کار را شروع کردم. پس از اتمام پروژه فیلمبردار به من گفت: «حالا باید مرحله پساتولید را شروع کنی.» من هیچ ایدهای از این مرحله نداشتم. نمیدانستم باید چه کاری انجام دهم. اما من میدانستم که باید این فیلم را بسازم. هدفم مشخص بود. با ارادهای مستحکم به کار کردن و مشورت با دیگر فیلمسازان ادامه دادم. بالاخره موفق شدم و از مرحله پساتولید عبور کردم.
این فعال حقوق بشر ادامه داد: پس از تکمیل فیلم میدانستم یک جای کار ایراد دارد. مردم جهان باید این فیلم را تماشا کنند. در نتیجه با پخشکنندهها ارتباط گرفتم. هیچ کدام از آنها با پخش کردن فیلم من موافقت نکردند.بنابراین خودم برای تعامل با جشنوارهها اقدام کردم. چندین و چند جشنواره را در نظر داشتم. برخی از آنها رویکردی متناسب با فیلم من نداشتند. برخی دیگر هم هزینه زیادی برای قبول کردن فیلم میگرفتند. اما من به جستوجو و آزمون و خطا کردن ادامه دادم. پس از تمام این تلاشها، ناگهان به خود آمدم و متوجه شدم فیلم من در کشورهای زیادی حضور دارد. جشنوارههایی از اروپا تا آمریکا فیلم من را پذیرفته بودند.
کارگردان فیلم کوتاه «نام کوچک محمد» خاطرنشان کرد: من قصد داشتم به فیلم ساختن ادامه دهم. اما کارم را از دست داده بودم و بودجهای برایم نمانده بود. بنابراین به کار کردن و کسب درآمد روی آوردم. سعی کردم برای صیانت از حقوق بشر و کودکان باز هم سناریو بنویسم و فیلمی بسازم. کشور فرانسه با آرمانهای من همراه نبود، هیچ کمکی به من نکرد و من کاملا مستقل بودم. با خود گفتم که فرانسه تمام دنیا نیست! خیلی بزرگتر است و من برای اکران و نمایش فیلم خود دنیا را داشتم.
زعیزی در ادامه نشست عنوان کرد: اکنون با گذر از تمام مشکلات من تبدیل به یک فیلمساز شدهام. کاری که در ابتدا هیچ تصمیمی برایش نگرفته بودم. هدف من تنها حفاظت از منابع انسانی (کودکان) بود. در حال حاضر نهادی سینمایی و مستقل راهاندازی کردهام. نهادی که در جهت آشنایی کودکان محروم و بازداشتی با سینما بنا شده است. این بچهها پس از رهایی از زندان میتوانند در نهاد فیلمسازی من حاضر شده و مشغول به کار شوند.
وی در پایان خاطرنشان کرد: من هیچ گاه فعالیت اجتماعی را رها نخواهم کرد و سعی میکنم با زبانهای مختلف از جمله کتاب و سینما هدف خود را دنبال کنم. شما نیز باید به همین شکل هدف خود را مشخص کرده، پیگیر آنها باشید و جامه تحقق بر آنها بپوشانید.