داستان برگرفته از یک کتاب رمان است و من برای ساخت این فیلم کمی آن را تغییر دادم.
به گزارش ستاد اطلاعرسانی سی و دومین جشنواره بینالمللی فیلمهای کودکان و نوجوانان، نشست خبری فیلم «فریاد سکوت» عصر امروز، چهارشنبه در سینما ساحل اصفهان برگزار شد.
در این نشست ولادیمیر پوتاپوف کارگردان «فریاد سکوت» پاسخگوی سوالات خبرنگاران شد. وی در ابتدای نشست در پاسخ به این سوال که چرا برای سینما کودک فیلم ساخته است، گفت: من بچهها را خیلی دوست دارم و از طرف تهیهکننده سفارش ساخت این فیلم را داشتم. همچنین من سابقه کار ژورنالیستی در حوزه سینمای کودک را در کارنامه خود دارم.
این کارگردان روسیتبار در پاسخ به سوالی درباره انگیزه و هدفش برای ساخت این فیلم گفت: وقتی جنگ اتفاق میافتد معنی بودن و زندگی کردن از بین میرود و قطعا بیشترین تاثیر را بر کودکان دارد، ساخت فیلم برای کودکان میتواند بیانیهای برای منسوخ کردن جنگ باشد. فکر میکنم که کسانی که جنگ راه میاندازند و تمرکزشان بر کشورهای اطراف ماست رویاهای بچهها و خانواده آنها را نابود میکنند. البته در کشور من بیشتر به سود فیلمسازی توجه میکنند.
وی در پاسخ به این سوال که چقدر بر روی فیلمنامه کار کرده است، تصریح کرد: داستان برگرفته از یک کتاب رمان است و من برای ساخت این فیلم کمی آن را تغییر دادم. معمولا من سه الی چهار ماه برای نوشتن فیلمنامه زمان میگذارم ولی این فیلمنامه ۹ ماه طول کشید تا به اتمام برسد.
جعفر گودرزی، که منتقد این نشست بود، درباره این فیلم گفت: به نظر من در این اثر اجرا از فیلمنامه جلوتر بوده است. ضمن این که معتقدم ریتم فیلم به شدت کند است و مخاطب را خسته میکند. فکر میکنم مهمترین جمله فیلم در جایی است که دختر نقش اصلی میگوید بدتر از جنگ و شرایط بدی که در آن وجود دارد، نا امیدی مطلقی است که انسان را فرا میگیرد.
وی در پاسخ به نقد جعفر گودرزی منتقد سینما که اشاره به ریتم کند و تعمدی بودن این موضوع کرده بود، گفت : قطعا این کار تعمدی است به نظر شما فلسفه سکوت چیست؟ در زمانی که همه مردم شهر یا به جنگ رفتهاند یا فوت کردند ، در این شرایط حتی میتوانست ریتم فیلم آهستهتر هم باشد.
پوتاپوف در پاسخ به سوالی مبنی بر اینکه در ایران سرمایهگذاران خیلی به سمت سینمای کودک و نوجوان نمیروند آیا در روسیه نیز این چنین است، عنوان کرد: دو مسئله وجود دارد، بله در روسیه هم همینطور است، چون پول کمتری در آن است و تهیه کنندهها دوست دارند طوری فیلم بسازند که شبیه یک نوع شطرنج بازی کردن است و کسانی که برای کودکان فیلم میسازند باید مانند خود بچهها پاکی و راستی درونی داشته باشند.
وی در بخش دیگری از این نشست گفت: فکر میکنم اگر سینمای کودک زاویه دیگری داشته باشد دیگر این حساسیت، لطافت و پاکیزگی که کودکان دارند از بین میرود.