سام سلیمانی معتقد است که سینمای مستند ایران تنوع سوژه و فرم بسیار زیادی است و فیلم ساختن در محیط‌های خارجی چالش بیشتری دارد.
به گزارش ستاد اطلاع رسانی سی و دومین جشنواره بین‌المللی فیلم های کودکان و نوجوانان، کارگاه «آشنایی با تصویر و کار با دوربین های دیجیتال برای فیلمسازان جوان» صبح امروز پنج‌شنبه ۳۱ مرداد با حضور سام سلیمانی در سینما ساحل برگزار شد.
سام سلیمانی در ابتدای این نشست درباره نحوه استفاده از لنزها در عکاسی توضیح داد: استفاده از لنز تله باعث می‌شود به شخصیت‌ها نزدیک شویم، ولی کاربرد لنز واید به تصویر محیط اجتماعی کمک می‌کند. ضبط پلان با لنز تله، راحت‌تر از لنز واید است و در کار با لنز واید، بهتر است همسطح با سوژه باشیم، چرا که تیلت کردن با لنز واید، باعث کج شدن خطوط عمودی می‌شود.
وی اضافه کرد: لنز فیش آی، ذاتا در تصویر اعوجاج ایجاد می‌کند و مناسب افزایش تاثیرگذاری آثار ذهنی و یا ترسناک و القای حس گیجی است.
این هنرمند با اشاره به محدودیت ژانر در سینمای ایران، توضیح داد: محدود بودن ژانر در سینمای ایران باعث محدودیت تکنیکال سینمای ما شده است، برای مثال از لنزهایی چون فیش آی و ماکرو کمتر استفاده می‌شود.
این مدرس تصویربرداری اظهار کرد: استفاده افراطی از دوربین روی دست، معضل دیگر سینمای ایران است. در حالی که کاربرد دوربین روی سه پایه سخت تر است، چون به میزانسن، حرکت دوربین و کات، اهمیت بیشتری داده می‌شود.
وی ادامه داد: در سینمای مستند ایران، تنوع سوژه و فرم، بسیار بیشتر است. فیلم ساختن در محیط‌های متنوع خارجی، چالش‌های بیشتری نسبت به سینمای آپارتمانی ایجاد می کند.
سلیمانی همچنین اظهار داشت: برای ساخت مستند پرتره، باید وجوه زمینی و متنوع شخصیت اصلی را تصویر کرد و به برخورد آسمانی و اسطوره‌ای با سوژه نپرداخت. این برخورد متفاوت را در زمینه تکنیک هم باید داشت. استفاده از تکنیک‌های مختلف باید تابع فضای فیلم باشد. ضمن این که طراحی صدا، حتی طراحی صدای بازیگر هم می تواند متنوع باشد.
این تصویربردار در بخش دیگری از صحبت‌هایش بیان کرد: به جای اهمیت دادن به موفقیت فیلم در جشنواره‌ها، به ساخت فیلم خوب مورد نظرتان اهمیت دهید، چرا که جوایزی که با روابط به دست می‌آید، ارزش چندانی ندارد.
وی سپس درباره فیلمبرداری در آثار مختلف سینمایی گفت: یک فیلمبردار باید فیلم‌های مختلفی ببیند، از فیلم‌های بسیار کلاسیک تا فیلم‌های هنری جریان خاص. در فیلم «درباره الی» پیش از وقوع فاجعه، دوربین ثابت است و پس از وقوع فاجعه هم به تدریج حرکت دوربین زیاد می‌شود. به دلیل گران بودن مرحله فیلمبرداری فیلم، مراحل پیش تولید و پس تولید فیلم مفصل شده تا هزینه های فیلمبرداری فیلم کاهش یابد و سینمای دیجیتال هم به این اتفاق کمک کرده است.