مجید بدیع زاده، کارشناس ارشد سینما | «خورشید» همه چیزش به همه چیزش می‌آید… از ایده ای ناب که از ذهن خلاق نیما جاویدی تراوش شده و همکاری این جوانِ مستعد سال های اخیر سینمای ایران، با کارگردانِ کشته کار و با سابقه‌ی سینمای ایران، فیلم منحصر به فردی در سینمای ایران رقم زده است.
فیلمنامه‌ی خوبِ نیما جاویدی، با کارگردانی خوبی که از مجید مجیدی از قبل نیز سراغ داشتیم،خورشید را درخشان کرده است.
بچه های کار ، بچه های قلبِ ایران زمین، سوژه ی اثر هستند، این بار به گونه ای متفاوت.
علی که قهرمان قصه هست،به همراه سه تن از دوستان خود، در دبستان خورشید که ویژه ی کودکان کار است، با زحمت خود را ثبت نام می‌کنند، ولی نه به هدف تحصیل ، به هدفِ پیدا کردن گنج ! گنجی که پیرمرد صاحبِ یک پرنده فروشی بزرگ جنوب شهری،وعده اش را داده است…
فیلمنامه به مانند آثار قبلی نیما جاویدی،کلاسیک است، دارای قهرمان و به مانند فیلمنامه‌ی قبلی اش” سرخپوست ” مکان شخصیت دارد؛بله در اینجا نیز مکان که مدرسه‌ی خورشید نام دارد شخصیت دارد و بستر اتفاقات است.
جاویدی برای پرداختن به کودکان کار،سراغ کلیشه نرفته است و از یک الگوی جذاب برای تمامی نسل ها استفاده کرده است؛ الگوی ” در جست و جوی گنج بودن ”
و در این جست و جو،بدون شعار زدگی،روایت خود را پیش می برد،کودکان کار را همراه می‌کند، مسائل اتباع افغان را مطرح می‌کند، طعنه ای به وعده های انتخاباتی می‌زند ، دغدغه‌ی تحصیل دارد و… نکته‌ی جالب این است که فیلمنامه قبل از پایان ظاهری پایان می یابد و تکلیفش با خودش مشخص است و از طیف کثیر پایان های باز به دور است.
نکات حائز اهمیت دیگری در فیلم است که به اختصار به آن ها می‌پردازم:
_دوربین عالی و بی نقصِ هومن بهمنش،که در اینجا کاملا در خدمت فیلم است؛چرا که پیش‌تر دیده بودیم دوربین بهمنش از فیلم جلوتر است و دوربین خود را نشان می‌دهد، در اینجا فیلمبرداری عالی و در خدمت فیلم است
_مجید مجیدی به عنوان کارگردان با قاب بندی ها، دکوپاژ های خوب، خلق صحنه های شلوغ و … می‌توان گفت در این سن و این نقطه از فیلمسازی در اوج است، شاید یه گام نسبت به همیشه جلوتر
_بازی های بسیار قابل قبول و همگون،چه در بازیگران کودک و نوجوان، چه در بازی جواد عزتی که رکورد دار حضور در جشنواره فجر سال گذشته هم بود با فیلم خورشید و پنج فیلم دیگر ؛ چه در علی نصیریان پیشکسوت ، چه در چهره ها و چه تازه کارها
_طراحی صحنه،نور و …. هم به درستی و در جای درست قرار دارند
برای همین، خورشید همه چیزش به همه چیزش می آید
