?در فیلم «در آغوش درخت»، فروپاشی خانواده از نقطه دید بچه‌ها دنبال می‌شود. گاهی ما معضلات را از زاویه دید خود می‌بینیم و فراموش می‌کنیم که اگر از منظر بچه‌ها به آن نگاه کنیم، زاویه دید تازه‌ای برایمان تعریف می‌شود.
?جوهره هستی در خانواده قرار دارد. خانواده محترم‌ترین مضمونی است که می‌توان سال‌ها درباره آن فیلم و تئاتر ساخت. احساس می‌کنم تمام جهان به این عنصر مهم وابسته است.
?دنیا تا زمانی که آخرین کودک در حال خندیدن است، ارزش زندگی کردن دارد. بچه‌های تمام دنیا را دوست دارم چرا که آن‌ها باعث و صلح و آرامش می‌شوند. همه آن‌ها برای من محترم هستند.
?اگر به دنبال عنصر خلاقیت هستیم، باید از مرکز کشور دور شده و به گوشه‌ها و روستاهای دورافتاده برویم. در این چنین موقعیتی خلاقیت و نوآوری فوران می‌کند، چرا که خلاقیت از روان آرام و آزاد می‌آید. جشنواره کودک و نوجوان می‌تواند برای بروز این خلاقیت‌ها، فرصت ایجاد کند.
?جشنواره باعث می‌شود تا سینمای کودک و نوجوان نفسی تازه بکشد. این امر بسیار مهم است، چرا که از طریق آن می‌توان بر روی تربیت و جهان‌بینی کودکان کار کرد.
