با استقلال و حساسیت بسیار فیلمهایی را انتخاب کردیم که به رونق و اعتبار جشنواره کمک کنند و تعدادی از آنها شاید بعدها در اکران عمومی نیز موفق عمل کنند.
سهیل موفق، کارگردان و یکی از اعضای هیات انتخاب این دوره از جشنواره، درباره فیلمهای ارسال شده به دبیرخانه گفت: باتوجه به آثاری که امسال مشاهده کردم و فیلمهایی که در جشنواره سالهای پیش دیدم؛ اعتقاد دارم که همچنان با یک شیب ملایم در حال پیشروی به نقطه هدف، هستیم. منظورم از نقطه هدف یعنی تولید آثاری همسطح با استانداردهای جهانی در این ژانر است البته که تا نقطه نهایی فاصله زیادی داریم.
او درباره چگونگی انتخاب آثار این دوره اظهار داشت: ما در فضایی دوستانه با دید باز و تخصصی به تماشای آثار ارسالی نشستیم و درباره هرکدام به بحث و گفتوگو پرداختیم و در آخر فارغ از هرگونه اعمال نظر و دخالت اشخاص و جریانات خارج از هیات انتخاب، با استقلال و حساسیت بسیار فیلمهایی را انتخاب کردیم که به رونق و اعتبار جشنواره کمک کنند و تعدادی از آنها شاید بعدها در اکران عمومی نیز موفق عمل کنند.
موفق درباره وضعیت اکران فیلمهای کودک نیز بیان کرد: باید کودک را جدی گرفت، فیلمهایی که برای بچهها ساخته میشوند باید از کیفیت خوبی برخوردار باشند. ضمن اینکه بخش خصوصی و دولت، باید بیش از پیش در این حوزه قدم بردارند و کمک کنند تا فیلمهای این ژانر با بودجههای مناسب خود تولید شوند، تا شاهد ساخته شدن فیلمهای خوبی در این حوزه باشیم.
او ادامه داد: با ساخته شدن فیلمهای باکیفیت که بتواند کودکان، نوجوانان و خانوادهها را به سالنهای سینما بیاورد، پخشکنندهها و سینمادارها نیز برای اکران فیلمها راغب میشوند. برای مثال یکی از مشکلاتی که در ساخت آثار کودک، مشاهده میشود، نبودن قهرمانها و ابرقهرمانهایی است که کودکان و نوجوانان به دنبال آن هستند، وقتی آنها در فیلمهای ایرانی این کمبود را احساس میکنند، درنتیجه به محصولات سینمایی و مجموعههای تولید شده دیگر کشورها روی میآورند و مخاطب آنها میشوند، همین امر باعث میشود که تعداد مخاطبان فیلمهای کودک و نوجوان ایرانی ریزش پیدا کند.
موفق گفت: بدون شک برای ساخت آثار باکیفیت در ژانر یاد شده باید تمرکز بیشتری کنیم و ضمن حفظ نیروهای ارزشمند، به دنبال جذب استعدادهای جدید باشیم. سینمای کودک باید جدی گرفته شود و نباید کودک را کوچک فرض کنیم.
این کارگردان، درباره تفاوت فیلمهای کودک در دهههای گذشته، با آثاری که امروز ساخته میشوند، اظهار داشت: در دهههای ۶۰ و ۷۰ هجوم رسانههای خارجی تا این حد نبود و شبکهها در فضای مجازی اینگونه گسترش نداشتهاند، پس محدودیتی که در ابزار رسانه آن زمان وجود داشت باعث میشد که رقابت محدودتری بین آثار شکل بگیرد.
کارگردان فیلم سینمایی «پاستاریونی» همچنین گفت: سرمایهگذاری ما برای ساخت آثار کودک، باید بر مبنای بچههای امروز و خواستههای آنها باشد. چراکه خاستگاه کودک امروز با کودکی که در دهه۶۰ زندگی میکرده، متفاوت است و میتوان گفت که کودک امروز، بهدلیل پیشرفت تکنولوژی درک بالاتری نسبت به کودکان گذشته دارد. پس باید فیلمهای دهههای۶۰ و ۷۰ را در خاطراتمان نگاه داریم و همچنان از آنها لذت ببریم و به فکر ساخت آثاری باشیم که بر مبنای نیاز امروز مخاطبانمان شکل گرفته باشد.
موفق ادامه داد: البته که برگرداندن اعتماد از دست رفته کمی دشوار است و برای اینکه خانوادهها رغبت کنند تا کودکشان را به سینما ببرند، کمی صبر لازم است، برای مثال هنگام اکران فیلم «شکلاتی» دیدم که کودکانی با خانواده برای تماشای فیلم، به سینما آمده بودند و خود کودک، فیلم «شکلاتی» را برای تماشا انتخاب کرده بود، اما خانوادهایشان اصرار داشتند که به تماشای فیلم دیگری که برای گروه سنی کودک مناسب نبود، بنشینند. این اتفاق بهدلیل عدم اعتماد خانوادهها به فیلمهای کودک و در نظر نگرفتن اینکه کودک بهتنهایی سینما نمیآید رخ میدهد پس باید در فیلمهایمان مولفههایی برای خانوادهها، همراه شدنشان و لذت بردن آنها از تماشای فیلم در نظر داشته باشیم.
او درباره وضعیت امروز سینمای کودک گفت: امروزه ژانر کودک پشت سر ژانرهای دیگر سینمایی پیش میرود، درحالیکه ژانر کودک باید پیشتاز باشد، البته که در سالهای اخیر وضعیت بهتر شده، اما هنوز تا وضعیت مطلوب فاصله داریم.
این کارگردان سینما یادآور شد: همه باید برای خلق آثار مطلوب و باکیفیت در حوزه کودک تلاش کنیم و باید از ظرفیتهای بالقوه موجود در این حوزه استفاده کرد.
او در رابطه با اهمیت برگزاری جشنواره کودک نیز گفت: جشنواره کودک، در حوزه کودکان بسیار تاثیرگذار است، البته جشنواره نباید تنها مختص به هفتهای شود که فیلمها به نمایش درمیآیند بلکه باید در کل سال دربارهاش صحبت شود و هدفگذاری داشته باشد تا راهگشا باشد.
موفق در پایان صحبتهایش با تاکید بر اهمیت توجه به جشنواره کودک بیان کرد: اینکه جشنواره خانه خود را بازیافته و قرار است همه ادوار آن در شهر زیبا و تاریخی اصفهان برگزار شود اتفاق مثبتی است که میتواند کمککننده باشد. البته میزان توجه و اطلاعرسانی در مورد جشنواره کودک، باید به اندازه جشنوارههایی چون فجر باشد و خبرنگاران و رسانهها، نگاه بیشتری به جشنواره کودک داشته باشند تا کل کشور بلکه دنیا را تحت تاثیر و متوجه جشنواره بکند و فیلمسازها راغب شوند تا برای ژانر کودک و نوجوان فیلم بسازند.