کارگردان فیلم برنده سه جایزه جشنواره بینالمللی فیلمهای کودکان و نوجوانان میگوید اگر چالش و گفتوگوی میاننسلی کمی بیشتر شود شاید کتاب داستانهای ما و فیلمهایمان نیز تغییر کنند و واقعیتر به بچهها نزدیک شویم.
به گزارش هنرآنلاین؛ حمیدرضا قطبی کارگردان و نویسنده که “جامهدران” اولین ساخته سینمایی او در ۱۳۹۳ برنده دیپلم افتخار بهترین فیلمنامه اقتباسی بخش مسابقه نگاه نو جشنواره فیلم فجر شد، امسال در جشنواره بینالمللی فیلمهای کودکان و نوجوانان فیلم “قطار آن شب” را داشت که سه جایزه دریافت کرد.
قطبی در گفتوگو با خبرنگار هنرآنلاین درباره وضعیت اکران “قطار آن شب” گفت: تهیهکننده در تلاش است فیلم بهزودی به روی پرده برود، اما تاریخ اکران آن مشخص نیست.
او همچنین درباره سایر فعالیتهای خود توضیح داد: بهزودی فیلم “بازی آخر بانو” را که فضایی اجتماعی دارد به تهیهکنندگی سعید سعدی کار میکنم. این روزها در حال فراهم کردن مقدمات و شرایط تولید کار هستیم که به خاطر چینش بازیگران کمی طول کشیده است، اما بهمحض مشخص شدن بازیگران وارد مرحله پیشتولید میشویم. فیلمنامه بر مبنای “بازی آخر بانو” به قلم بلقیس سلیمانی نوشته شده است.
این کارگردان در ادامه با انتقاد از نبود حمایت از سینمای کودک و نوجوان گفت: تا وقتی به سرمایههای لازم برای سینمای کودک و نوجوان فکر نشود و فراهم کردنش برای ما مانند آب و نان اهمیت نداشته باشد، فعالیت فرهنگ و سینما یک کار بیفایده است و هیچ اتفاقی در این حوزه رخ نخواهد داد. اگر ۱۰ فیلم دیگر هم بسازم که مورد توجه جشنوارهها نیز باشد، اما سرمایهها به سمت آثار بازاری برود، نتیجهای به همراه نخواهد داشت.
قطبی ادامه داد: منظورم این نیست که به گردش مالی در سینما تمایل ندارم، برعکس به هنر برای هنر اعتقادی ندارم. فیلمهایم نیز بهگونهای تولید میشوند که مورد اقبال عمومی قرار بگیرند و کیفیت قابل قبول داشته باشند. تلاش میکنم فیلمهای داستانگو بسازم که مخاطب را در سالن سینما نگه دارد ولی نمیدانم چه اتفاقی میافتد که عدهای بهراحتی سرمایه جذب میکنند یا این سرمایه به کسانی تعلق میگیرد که همزمان چند کار در دست دارند، در حالی که ما چند سال زحمت میکشیم تا سرمایه وارد کار کنیم، سرمایههایی که در جامعه و اقتصاد عمدتاً به افراد نالایق واگذار میشود. این یک رانت در سرمایه سینمایی است.
او همچنین درباره متناسب بودن آثار کودک و نوجوانان با نسل امروز عنوان کرد: باید بچهها را جدی گرفت. نباید با نگاه خودمان که از لحاظ سنی متفاوت است کار کنیم. من در همین جشنواره کودک و نوجوان واکنشهای غیرمنتظرهای از مخاطبان دیدم. فکر نمیکردم بچههای سنین پایین جذب فیلم شوند، اما واکنشهای زیبایی دیدم که به نظرم بسیار جالب بود. در واقع ما غافلگیر شدیم. این خاصیت بچههاست. ما باید بیشتر یاد بگیریم چرا که هنوز با بچهها ارتباط خوبی نداریم و نمیدانیم که چه زمانی رشد کردند و به این بلوغ رسیدند و در توهمات خودمان هستیم. اگر چالش و گفتوگوی میاننسلی کمی بیشتر شود شاید کتاب داستانهای ما و فیلمهایمان نیز تغییر کنند و واقعیتر به بچهها نزدیک شویم. امیدوارم همه چیز به سمت نسل آینده سوق یابد و بهرهبرداری بیشتر شود. اگر امروز برای کودک و نوجوان سرمایهگذاری کنیم در آینده بیشتر سود خواهیم کرد.