دوران کودکی و نوجوانی را می‌توان دوره انس با انیمیشن‌ها و فیلمهای مخصوص این رده سنی نامید. فیلم‌ها و سریال‌هایی که گاهی تصویرهای آنها تا سال‌ها در ذهن فرد می‌ماند. هفت چهره هنری، ورزشی و سیاسی شخصیت محبوب کارتونی خود را برای ما معرفی کردند.
به گزارش ستاد اطلاع رسانی جشنواره فیلمهای کودکان و نوجوانان به نقل از خبرگزاری خبرآنلاین، بازی و کارتون؛ سرگرمی‌های خاص دوران کودکی و نوجوانی با تاثیرات طولانی‌مدت بر روح و روان بچه‌ها است. بازی‌هایی که در بعضی موارد نسل به نسل منتقل شده و هر نسل ویژگی تازه‌ای به آن افزوده و البته اخیرا با رواج بازی‌های کامپیوتری و گوشی‌های هوشمند تلفن همراه کمتر مثل قبل متدوال است. کارتون‌هایی که پس از ورود جعبه جادو به خانه همدم دوران کودکی و نوجوانی فرزندان هر خانواده شد.
بازی‌های کودکی و کارتون‌های تلویزیون بخش مهم و جذابی از خاطرات هر بزرگسال را تشکیل می‌دهند. آنقدر جذاب که وقتی از یک بزرگسال درباره بازی‌های کودکی یا کارتون مورد علاقه‌اش می‌پرسید معمولا با لبخند پاسخ می‌دهد و پشت این لبخند گویا تصویری از هزاران خاطره شیرین دوران کودکی و نوجوانی است.
ما هم با همین سوال به سراغ چندین چهره مطرح عرصه هنر، ورزش و سیاست رفتیم و از آنها خواستیم شخصیت کارتونی مورد علاقه و بازی‌ای که با آن در کودکی سرگرم می‌شدند و حالا بیش از همه در خاطرشان مانده را نام ببرند.
«حسین فرح‌بخش» تهیه‌کننده فیلمهای طنز در سینما درباره شخصیت کارتونی مورد علاقه‌اش گفت: «همیشه شخصیت سیندرلا را دوست داشته‌ام، سیندرلا از آن دسته شخصیت‌هایی است که حتی کودکان نسل جدید نیز با آن ارتباط برقرار می‌کنند. داستان سیندرلا یک فضای فانتزی دارد و برای کودکان قابل هضم است.»
او با تاکید بر اینکه کودکان این نسل شور و اشتیاق کودکانه ندارند درباره بازی‌های زمان کودکی خود توضیح داد:« درزمان کودکی ما بازی الک دولک رایج بود و همیشه برایم جذاب بوده است، اما کودکان این نسل از این فضا به خاطر آپارتمانی بودن خانه‌ها دورند.»
«هادی ساعی» ورزشکار ویکی از مدال آوران عرصه کاراته در ایران نیز درباره کاراکتر محبوب کارتونی‌اش گفت: «درزمان کودکی من و هم نسل هایم کارتون‌های معدودی پخش میشد و به همین خاطر همیشه قدر داشته‌هایمان را می‌دانستیم و برای خودمان از آنها قهرمان‌سازی می‌کردیم، یکی از همان شخصیت‌ها که همیشه برایم دوست داشتنی بود، رابین هود بوده که هنوز هم در ذهنم ماندگار است.»
ساعی در ادامه با تاکید براینکه در این روزها بازی فیزیکی کم شده است گفت: «من درزمان کودکی‌ام در بازی زو بسیار مدعی بوده‌ام و همیشه سر این بازی در محله‌مان کل کل عجیبی شکل می‌گرفت. اگر روزی این توانایی را پیدا کنم، حتما به کودکان این نسل یاد خواهم داد.»
«مرجانه گلچین» بازیگر طنز سینما و تلویزیون در این گفت‌وگو با اشاره به این که داستان‌های آن زمان همیشه اسطوره‌سازی داشته است گفت: «داستان‌هایی که در زمان ما برایمان نقل میشد ریشه در فرهنگ و آیین‌مان داشته است. مثل داستان ننه‌سرما، عمو نوروز که با فرهنگ ما همخوانی دارد. البته باید نکته‌ای را عرض کنم که این نسل را نمی‌توانیم پای این داستان‌ها بنشانیم چون بسیار باهوش و زیرک هستند و ادبیات مختص خودشان را دارند.»
این بازیگر با تاکید بر اینکه در این برهه کودکان با سیل زیادی از شخصیت‌های کارتونی روبه رو هستند و به همین خاطر است که مانند نسل گذشته با آنها همذات پنداری نمی‌کنند بیان کرد: «همیشه برایم حنا دختری در مزرعه دوست داشتنی بوده و اگر بخواهم، برای کودکی در این باب نسخه‌ای تجویز کنم دیدن چند باره این کارتون است.»
بازیگر سریال موچین در ادامه با اشاره بر اینکه بازی‌های کودکان در حال حاضر به بازی‌های کامیپوتری ختم شده و این موضوع نکته خطرناکی است گفت: « همیشه یادم است که ما در فصل تابستان هیچ وقت آرام و قرار نداشتیم و من همیشه خاله بازی را دوست داشتم و به هر بچه‌ای که این روزها درگیر فضای مجازی می‌شود، این بازی را توصیه می‌کنم تا کمی از این فضای کرخت و بیمارگونه مجازی دور شود»
«محمد روح‌الامین» گرافیست که نام او را بارها برای طراحی پوستر جشنواره فیلم فجر شنیده‌ایم درباره داستان‌های زمان کودکی‌اش اینطور نقل می‌کند: «داستان‌های زمانم کودکی ما علاوه بر قصه‌های جذاب،فضای روایتی جذاب نیز داشت. همیشه برای هم‌نسلان من شب‌های یلدا زیر کرسی و روایت داستانی از شاهنامه و یا داستان قدیمی نوعی نوستالژی محسوب می‌شود. کودک و نوجوان امروز این را تجربه نکرده‌اند و بخشی ازآن به کم‌کاری من و امثال من برمی‌گردد. ما آنقدر درگیر دنیای خودمان شده‌ایم که این‌ها را از فرزندانمان دریغ کرده‌ایم.»
او در ادامه باتاکید براینکه نسل جدید بسیار زیرک و باهوش هستند، توضیح داد: «همیشه شخصیت مجید را درفیلم قصه‌های مجید دوست داشتم و همیشه خودم را جای او فرض می کردم و گاهی سعی می کردم، کارهای او را تکرار کنم. چند وقت پیش تلویزیون در یکی از شبکه‌های سیما تکرار آن را پخش کرد به پسرم پیشنهاد دیدن این فیلم را دادم ،اما در کمال تعجب فیلم دوست داشتنی زمان کودکی مرا پس زد این یعنی شکاف در فهم و درک دو نسل در مقابل یکدیگر، چیزی که برای ما دوست داشتنی و سمبل محسوب میشد برای این نسل بسیار بدوی و بدون جذابیت بوده است.»
«پروانه سلحشوری» نماینده سابق مجلس شورای اسلامی نیز درباره داستان‌های زمان کودکی‌اش اینطور می‌گوید: «زمان کودکی من و هم سال‌هایم قصه یکی از رکن‌های جدا نشدنی ما بوده است. همیشه داستان شنیدن برایم حکم مرور تمام خاطرات را دارد. مادرم برایمان قصه‌های عاشقانه و مذهبی تعریف می‌کرد. سال دوم دبستان کتاب‌های آقای صمد بهرنگی را می‌خواندم و الان دلم می‌خواهد به تمام بچه‌ها آن را توصیه کنم.»
این نماینده در ادامه درباره بازی‌های زمان کودکی‌اش، توضیح داد: «زمان کودکی ما با بازی در باغ سپری شد و این نوع تجربه را کودک امروزی نخواهد داشت، ما در کودکی بازی‌هایی همچون بالا بلندی و گرگم به هوا بازی می‌کردیم.»
سلحشوری درباره شخصیت کارتونی محبوبش گفت: «پینوکیو شخصیت دوست داشتنی محبوب من است و حتی همین الان اگر جایی نمایش بدهد و من زمان نگاه کردن را داشته باشم با همان ذوق کودکانه می‌بینم.»
«هادی محمدیان» کارگردان انیمشین آخرین داستان با اشاره براینکه بازی‌های کودکان این زمان محدود شده است به بازی‌های آپارتمانی توضیح داد: «من و هم‌نسلانم همیشه خاطراتمان را در کوچه‌های محلمان جا گذاشته‌ایم، بازی‌های زمان ما به گل کوچیک ختم میشد، که همیشه در محلمان سر این موضوع لشکرکشی داشتیم. کودکان الان به خاطر شرایط موجود روز به روز منفعل‌تر می‌شوند. بعضی وقت‌ها به همکارانم می‌گویم که این ذوق کودکانه درونمان که مجر به خلق آثاری می‌شود اثر همان کودکی‌مان است.»
این کارگردان ادامه داد:«یک کتاب را در کودکی‌ام خواندم تحت عنوان «عفریته» که به کودکان بسیار توصیه می‌کنم که بخوانند تا قوه تخیلشان قوی شود.»
«ساره جوانمردی» بازیکن تیراندازی پاراالمپیک درباره شخصیت کارتونی‌اش توضیح داد: «من همیشه از کودکی عاشق هایدی بودم و حتی الان فیلمش را تهیه کرده ام و هروقت که دلم هوای آن روزها را می‌کند نگاهش می‌کنم. کودکان این نسل احتیاج دارند تا این کارتون‌های خانوادگی را ببینند.»
او ادامه داد:«قصه شنگول و منگول را در زمان کودکی مادرم برایم تعریف می‌کرد و برایم حکم نوستالژی دارد و الان هم اگر کودکی از من بخواهد قصه‌ای برایش تعریف کنم همین داستان است.»
