«شهاب‌الدین عادل» گفت: سینمایی که قرار است برای کودک باشد، باید زیبایی ظاهری داشته باشد. به نظرم فیلم‌هایی که با موفقیت رو به رو نشده‌اند، از زیبایی ظاهری برخوردار نبوده‌اند.
به گزارش ستاد اطلاع رسانی جشنواره بین‌المللی فیلم‌های کودکان و نوجوانان، کارگاه «اصول زیبا‌شناسی سینما برای نوجوانان» با حضور دکتر «شهاب‌الدین عادل» به صورت آنلاین امروز ۲۸ مهر و در دومین روز برپایی جشنواره سی و سوم برگزار شد.
بر اساس این خبر، «شهاب‌الدین عادل» عکاس، مستندساز، پژوهشگر و استاد سینما و عکاسی در این کارگاه درباره سینمای کودکان گفت: فیلم کودک و سینما برای کودکان دو مسئله جدا از هم هستند. در اغلب کشورهای توسعه یافته‌ای که در آن سینما، به عنوان یک تکنولوژی، اقتصاد و فرهنگ شناخته می‌شود، جایگاه ویژه‌ای برای کودکان و سینمای نوجوانان تعریف شده است. در ایران هم تعداد محصل‌ها، نوجوانان و دانشجویان زیاد است و نیاز است که از چند زاویه به سینما نگاه شود.
او در بخشی از این کارگاه با اشاره به گونه‌های ساختاری سینما گفت: سینمای داستانی، فیلم‌هایی را دربرمی‌گیرد که برای کودکان و غیر کودکان است. انیمیشن‌ها که برای مخاطب کودک و بزرگسالان است با این تفاوت که حجم تولیداتی که برای کودکان در سینمای انیمیشن وجود دارد بسیار بیشتر است. به همین دلیل بخش عمده‌ای از سینمای کودکان جهان به سمت فیلم‌های انیمیشن رفته‌است، حتی به لحاظ اقتصادی حجم زیادی از سینمای جهان را تشکیل می‌دهد.
این استاددانشگاه در ادامه افزود: اگر کسی می‌خواهد برای کودکان فیلم بسازد باید نسبت به روانشناسی و روانکاوی کودک، آگاهی داشته باشد و همچنین باید نیازها و سلایق کودکان را دریابد و خودش را با کودکان هم‌سو کند. از دیگر وظایف دست‌اندرکاران سینمای کودک برای کودکان این است که جنبه‌های آموزشی کودکان را علاوه بر جنبه‌های سرگرمی را مدنظر قرار دهند.
او درباره عواملی که برای ساخت فیلم کودک در نظر گرفته می‌شود، عنوان کرد: طرح یا ایده یکی از مهمترین مسائلی است که از پایه سینما شروع می‌شود.
شهاب الدین عادل در بخش دیگری از این نشست به درجه‌بندی سنی فیلم‌ها در سینمای دنیا اشاره کرد و در ادامه گفت: اگر قرار باشد فیلم کودک بسازیم باید چند ویژگی را مدنظر داشته باشیم. ایده اولیه باید به گونه‌ای مورد نظر فیلمساز قرار بگیرد که یک قصه روان و ساده داشته باشد. کودکان به قهرمان مثبت در فیلم علاقه دارند، پس ایده اولیه که تبدیل به فیلمنامه می‌شود، باید عمق معنایی و ارزشی داشته باشد.
این استاد دانشگاه در بخشی دیگر از این کارگاه گفت: تفاوت فیلم‌های بلند با انیمیشن‌ها این است که آن فیلم‌ها رنگ و بوی اجتماعی دارند و در انیمیشن باید یک نوع زندگی و رنگ و بوی نشاط‌آور را به تصویر بکشیم.
او در ادامه گفت: فیلم برای کودکان باید تمام ویژگی‌های آن درجه سنی را داشته باشد و بر رفتار و حرکات و حس کودک تاثیر بد نگذارد. اما در سینمای درباره کودک، بزرگسالان نیز مطرح هستند و پیرامون این موضوع را شکل می‌دهند. به یاد داشته باشیم کودکان اولین تجربه‌ای که از اجتماع دارند مربوط به خانواده است و در مرحله بعد مدرسه که تلخی‌ها و شادی‌ها را به آنها منتقل می‌کند که یک نوع تجربه حیات است. این مرحله در سینمای کودک خیلی نیاز به توجه دارد و مهم تلقی می‌شود.
عادل گفت: سینمایی که قرار است برای کودک باشد، باید زیبایی ظاهری داشته باشد. به نظرم فیلم‌هایی که با موفقیت رو به رو نشده‌اند، از زیبایی ظاهری برخوردار نبوده‌اند.
او در این نشست گفت: یک نوع سینمایی که می‌تواند برای کودکان حائز اهمیت باشد، سینمایی کامیک (مانند بتمن، اسپایدرمن و…) است که باتوجه به قهرمان‌پروری که دارد، کودکان را جذب می‌کند که یک نوع سینمای جداگانه است.
در پایان این کارگاه، نشست پرسش و پاسخ با مخاطبان به صورت برخط برگزار شد.
