در پی انتشار گزارشی از سایت مشرق نیوز، با عنوان «قصابی کرونایی کودکان و نوجوانان در جشنواره فارابی» به تاریخ ۹۹/۷/۲۹ ، پاسخ بنیاد سینمایی فارابی به آن سایت به شرح زیر منتشر شد:
از یک ماه مانده به آغاز سی و سومین جشنواره بین‌المللی فیلم‌های کودکان و نوجوانان گروهی از منتقدان عملکرد سازمان سینمایی و موسسات زیرمجموعه آن که در دوره اخیر به دفعات، سعی در انحراف افکار عمومی داشته و دارند، تلاش کردند تا برپایی جشنواره در شرایط کرونایی را در حد یک قتل‌عام زیر سئوال ببرند.
این شبهه‌افکنی‌ها آنقدر غیرمستدل و فاقد منطق بود که حتی وقتی رسما اعلام شد جشنواره به صورت مجازی برپا می‌شود، ادامه پیدا کرد و به تیتر رسانه‌های متکثر این گروه بدل شد!
کار تا جایی پیش رفت که دو روز بعد از آغاز جشنواره، یک رسانه در طیف مذکور، به نقل از یک کانال کم‌بیننده مطلبی را با تیتر «قصابی کودکان و نوجوانان!» منتشر کرد در حالی که همگان می‌دانستند اصولا جشنواره سی و سوم «مخاطب کودک و نوجوان» و اساسا مخاطب عام در فضای فیزیکی ندارد و به خاطر دغدغه محافظت از سلامت و جان کودکان و نوجوانان ایران‌زمین، آنها به صورت برخط و از طریق پلتفرم‌ها بخش عمده‌ای از آثار جشنواره را دیده‌اند و حتی از خانه به داوری آثار پرداخته‌اند!
این منتقدان آنقدر به توانشان برای «فریب افکار عمومی» دل خوش کرده بودند که نمی‌دانستند جشنواره‌ای که با شعار «هر خانه یک سینما، هر کودک یک داور» کار خود را در روزگار کرونایی شروع کرده، قرار نبوده مخاطبی را به سالن سینما بکشاند. و نمی‌خواهند قبول کنند که «خانه اجرایی جشنواره» صرفا مکانی بوده که قرار شده در آن «معرفی فیلم‌های بلند ایرانی» (که ممکن بود در پلتفرم‌ها توسط «راهزنان اینترنتی» سرقت شوند) با حضور تعداد معدودی از عوامل فیلم‌ها، انجام شود.
به همین خاطر چشمان‌شان را بستند و ندیدند که افتتاحیه جشنواره، در فضای باز برگزار شد و مردم اصفهان از بالکن و پنجره‌های مشرف به این فضا، آن را تماشا کردند و ندیدند یا نخواستند ببینند که نشست خبری دبیر جشنواره، به شیوه برخط برگزار شد.
آنها ندیدند یا نمی‌خواهند ببینند که در اختتامیه این جشنواره، برای اولین بار هیچ خبرنگار، مخاطب عام (اعم از کودک و نوجوان و بزرگسال) و مهمان دیگری حضور نداشت و در آن، صرفا برندگان جشنواره جوایز خود را در حضور میزبانان گرفتند و رفتند.
شاید به جای هر توضیح بیشتری درباره چشم‌بستن این گروه بر واقعیت‌ها و تلاش آنها برای شبهه‌افکنی، تهمت، مغلطه و … بهتر باشد آنها به سخنان وزیر محترم بهداشت، درمان و آموزش پزشکی در پیام تصویری به اختتامیه این جشنواره گوش دهند که گفت: «یکی از گروه‌هایی که به شدت تحت‌تأثیر این پدیده منحوس قرار گرفتند، کودکان و نوجوانان بودند. فاصله‌گذاری اجتماعی برای کودکان و نوجوانان برابربا انزوا است. دور شدن از مدرسه یعنی دورشدن از هم‌بازی‌ها و دورشدن از فضای اجتماع. جشنواره فیلم کودک، در این شرایط توانست یک بار دیگر نشاط را به کودکان و درون خانواده‌ها بازگرداند و انزوای ناشی از کرونا را به حداقل برساند.»
یا آنجا که دکتر نمکی با صدای بلند، ابتکار جشنواره ۳۳ را ستود و گفت: برگزاری جشنواره با شعار«هر خانه یک سینما و هر کودک یک داور» برای جامعه‌محور کردن سینما، یکی از کارهای خلاقه‌ای بود که به بهترین شکل انجام شد.»
آنها طبیعتا نباید خبر کمک ۵۰۰ میلیونی جشنواره به مناطق کم‌برخوردار اصفهان و کمک به منطقه بنت سیستان و بلوچستان را شنیده باشند چون وقتی سرمشق‌شان «سیاه‌نمایی» است، حتی مطالبه اجتماعی خود را باید در رسانه‌هایشان سانسور کنند.
آنها نخواندند و ندیدند چون نفعی برایشان نداشت و عده‌ای از ایشان هنوز هم دارند با یکسری از فیلمسازان گفت‌وگو می‌گیرند تا از زبانشان تیترهای جعلی «علیه جشنواره» را برجسته کنند.
خب طبیعی است چون آنها نگران کودکان و نوجوانان و اساسا فرهنگ و هنر نیستند؛ آنها و «اتاق‌فکر‌ها» یشان این روزها با نقاب کرونا بر سیاست های سازمان سینمایی می تازند، اما قطعا پشت این نقاب، دلواپس میزهایی هستند که سال‌هاست از آنان گرفته شده و علاقه‌مندند باردیگر پشت آنها بنشینند و پای پروژه‌های مشکوک چند میلیاردتومانی را «تحت عنوان» برای دوستان خود امضا کنند… قطعا دوری از میزها، برایشان سخت است و سیاه‌نمایی در این روزها، برایشان (برای آنها و سربازان پیاده‌شان در کانال‌های کم مخاطب تلگرامی) لذتبخش!
