حسینی با تاکید بر اینکه عنصر اصلی تصویر شده فیلم نوجوان «امید» است، گفت: فیلم نوجوان می‌تواند با تراژدی، مشکل، جنگ و بحران شروع شود اما هرگز اجازه ندارد با تراژدی تمام شود.
«سید محمد حسینی» مدیر انجمن سینمای انقلاب و دفاع مقدس در گفت‌وگو با خبرنگار فرهنگ و هنر دفاع‌پرس، با بیان اینکه در سینمای دنیا می‌توان فیلم را به دو شکلِ «برای نوجوان» و «درباره‌ی نوجوان» ساخت، اظهار داشت: فیلم برای نوجوان حکایت از نوعی ژانر دارد که در قالب خود می‌خواهد آینده‌ای روشن را تصویر کند.
وی با تاکید بر اینکه مخاطب نوجوان نگاه به آینده دارد، افزود: عنصر اصلی تصویر شده در این قبیل فیلم‌ها امید است. فیلم نوجوان می‌تواند با تراژدی، مشکل، جنگ و بحران شروع شود اما هرگز اجازه ندارد با تراژدی تمام شود. ایران تنها کشوری است که تجربه وحشتناکی غیر از این نظر دارد و این یک جنایت رسانه‌ای است.
مدیر گروه فیلم و سریال بنیاد فرهنگی روایت فتح خاطرنشان کرد: برای مثال فیلم «بیست و یک روز بعد» جدا از جنبه‌های منفی که دارد با تراژدی شروع و به تراژدی ختم می‌شود. پس از تلاش‌های قهرمان داستان این فیلم مخاطب نوجوان دوباره با مشکل مواجه می‌شود.
حسینی تصریح کرد: اما فیلم‌هایی که درباره‌ی نوجوان است تعدادشان بیشتر است. چون از ابتدا جنبه‌های آموزشی ـ تربیتی را در قالب فیلم‌هایی با موضوع‌های نوجوان به تصویر کشیده‌اند. برای مثال در سینمای هند عامرخان دو فیلم تاثیرگذارِ «ستاره‌های روی زمین» و «سه احمق» را در این باره دارد. «بچه‌های آسمان»، «پدر»، «رنگ خدا» و «خورشید» مجید مجیدی در دو نوع درباره و برای نوجوان نیز از نمونه‌های موفق فیلم‌های سینمای نوجوان است.
مدیر انجمن سینمای انقلاب و دفاع مقدس، درباره‌ی پرداختن به موضوع عشق در سینمای نوجوان گفت: مساله ما در عشق به سردرگمی در تعریف از عشق مربوط می‌شود. ما بین نگاه اسطوره‌ای یونان باستان و نگاه اصیل ایرانی به عنصر عشق جا مانده‌ایم. این موضوع تنها به سینمای نوجوان ختم نمی‌شود بلکه در سینمای بزرگسال هم به آن دچار هستیم.
وی ادامه داد: در سال‌های اخیر درباره‌ی عشق نمونه فیلم‌های زیادی ساخته شده است. از جمله «لاتاری»، «چند متر مکعب عشق»، «مالاریا» و «باران»… اما ما تعریف درستی از درام و قصه عاشقانه نداریم. همین دچار سردرگمی مان می‌کند. عشق در یونان باستان تبدیل به فرم، همراه با جسم و فیزیک است. در تعبیر نگاه ایرانی، مثل رساله‌ی لیلی و مجنون نظامی گنجوی ست که عشق را آینه بلند نور می‌داند.
مدیر گروه فیلم و سریال بنیاد فرهنگی روایت فتح نگاه جنسیتی به سینما را اشتباه دانست و گفت: در سال‌های اخیر ما قهرمانان دختر هم داشتیم. از جمله فیلم «دختر» از رضا میرکریمی. به عقیده من نگاه به سینما باید بر اساس داستان، رمان و درام شکل بگیرد.
حسینی همچنین در خصوص مطرح کردن مشکلات اجتماعی در سینمای نوجوان گفت: ما دچار مشکل بزرگی هستیم و آن عدم دقت در پرداختن به مسائل اجتماعی است. نقطه عزیمت شکل‌گیری داستان‌های اجتماعی ما حاصل سازش اجتماعی‌مان نیست. این موضوع حاصل تماشایی جزئی در ساحت اجتماع است. این امر باید به شکلی علمی و مطالعاتی تقویت شود. در غیر این صورت کار سطحی می‌شود.
مدیر انجمن سینمای انقلاب و دفاع مقدس اضافه کرد: این سطحی بودن باعث می‌شود که عوامل فیلم برای تاثیرگذاری بیشتر مسئله را بزرگ کنند و در واکنش بعضی‌ها، این سیاه‌نمایی خوانده شود؛ بنابراین جامعه ایران را جامعه‌ای عقب‌افتاده، ناامید و تباه می‌خوانند. شکل و ساختاری که هم‌اکنون در سینمای اجتماعی ما وجود دارد به ناچار به همین نتیجه ختم می‌شود.
